Γιάννη Μακριδάκη, Ενάμιση Δευτερόλεπτο Φως
Posted: 6:53 μμ | Dimensions: 746 × 1151 | Gallery: Ενα βιβλιο και αλλα δυο | 3 Σχόλια
.
Εικονα απο το αρθρο μου:
«Ενα βιβλιο και αλλα δυο»
«Ενα βιβλιο και αλλα δυο»
.
.
Γεια σας, καλοι μου αναγνωστες 🙂
Τον φετινο Αυγουστο που δεν εχει πανηγυρια και ξενυχτια, εκτος απο μπανια σε μακρινες παραλιες και πεζοποριες στα βουνα, σας προτεινω να διαβασετε ενα βιβλιο και αλλα δυο.
Το πρωτο ειναι για ενα φαρο και θα σας το παρουσιασει η Νανα. Το δευτερο ειναι για τους βραχους του βουνου και θα σας το παρουσιασει ο Αγγελος. Το τριτο, τελος, ειναι για μια παραλια. Αυτο θα σας το παρουσιασω εγω.
Πιστευουμε κι οι τρεις οτι αυτα τα βιβλια…
Τον φετινο Αυγουστο που δεν εχει πανηγυρια και ξενυχτια, εκτος απο μπανια σε μακρινες παραλιες και πεζοποριες στα βουνα, σας προτεινω να διαβασετε ενα βιβλιο και αλλα δυο.
Το πρωτο ειναι για ενα φαρο και θα σας το παρουσιασει η Νανα. Το δευτερο ειναι για τους βραχους του βουνου και θα σας το παρουσιασει ο Αγγελος. Το τριτο, τελος, ειναι για μια παραλια. Αυτο θα σας το παρουσιασω εγω.
Πιστευουμε κι οι τρεις οτι αυτα τα βιβλια…
Eleni's Blog in Ikaria 
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Στο μεταξυ ομως γιατι δεν γραφεις την κριτικη σου στο goodreads; Παντα ηθελα να σου το πω αλλα το ξεχνουσα.
Αξιζει στον Γιαννη!..
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
My rating: 5 of 5 stars
«Όταν μου έδωσαν το «Ενάμιση Δευτερόλεπτο Φως», για να με ψήσουν να το διαβάσω μου είπαν ότι διαδραματίζεται στην Ικαρία, αλλά τότε εγώ ξενέρωσα γιατί σκέφτηκα «Πάει, ξέπεσε αυτός. Είδε που το νησί είναι της μόδας και είπε να μπει κι αυτός στον χορό». Όμως, όταν άρχισα να το διαβάζω, είδα ότι αφενός ο Γ.Μ. δεν γράφει πουθενά το όνομα του νησιού, αφετέρου αποφεύγει να κάνει έστω την παραμικρή αναφορά σε κάποιο από τα πασίγνωστα κλισέ που ίσως έκαναν τον αναγνώστη να υποψιαστεί. Μόνο κάποιος που ξέρει καλά την Ικαρία μπορεί να την αναγνωρίσει. Ναι, αυτή είναι, όμως ευτυχώς αυτό δεν έχει σημασία. Το νησί της νουβέλας είναι φανταστικό. Απλά ο Γ.Μ. με την ακρίβεια που τον χαρακτηρίζει, στηρίζεται σε ένα πραγματικό νησί για να στοιχειοθετήσει τη νουβέλα του. Είναι κάτι που κάνουν διαχρονικά οι συγγραφείς, και το πιο καλό παράδειγμα που μου ‘ρχεται στο μυαλό τώρα είναι το νησί του Πρόσπερο στην Τρικυμία του Σαίξπηρ. Το πρότυπό του ήταν, λένε, ένα νησί των Βερμούδων όπου κάποιοι ναυαγοί έζησαν τρομερές περιπέτειες και μεγάλες ψυχικές δοκιμασίες.
βρήκα πως το «Ενάμιση Δευτερόλεπτο Φως» είναι ένα πραγματικά πολύ ξεχωριστό βιβλίο. Όπως και ο τόπος της δράσης, που είναι ξεχωριστός ― ένας φάρος ανάμεσα στη στεριά και τη θάλασσα, ανάμεσα στον ουρανό και τη γη, ανάμεσα στη νύχτα και τη μέρα ― όλα στο βιβλίο αυτό είναι ακραία κι οριακά, γεμάτα ένταση και παλμό.
Τελικά μάλλον δεν μίλησα τυχαία για τρικυμία και ναυαγούς. Το Ενάμιση Δευτερόλεπτο Φως είναι ― αλληγορικά ― η ιστορία ενός παραλίγο ναυαγίου. Στην πιο κρίσιμη στιγμή, όταν η μοίρα πάει να καταπιεί σύψυχο και αύτανδρο τον ταξιδιώτη, αυτός σώζεται στο τσακ χάρη στην αναλαμπή του φάρου ― 18″ σκοτάδι, 1 ½″ φως. Και τι φως! Μια αστραπή έξι χιλιάδων βατ! Επιφάνια!
Μπράβο, κύριε Μακριδάκη. Το Ενάμιση Δευτερόλεπτο Φως είναι ένα μικρό αριστούργημα!
Και ευχαριστούμε και για την Κοκώνα 💗»
____________________________________________
Πρωτοδημοσίευσα αυτήν την κριτική το 2020 σε άρθρο ιστολογίου φίλης μου όπου μαζί με άλλους δύο αξιολογήσαμε τρία βιβλία με γεωγραφική αναφορά την Ικαρία:
https://islgr.wordpress.com/2020/07/3…
View all my reviews
Μου αρέσει!Μου αρέσει!