‘the trail of the elves’ – το μονοπάτι των ξωτικών (final – τελικό)

Από τον Εύδηλο στις Ράχες με τα πόδια

– Μια παλιά κλασική διαδρομή ξαναγεννιέται –

Σε μια γωνιά στην κάτω πλατεία του Ευδήλου υπάρχει ένα μικρό πορτοκαλί σημαδάκι. Είναι η αρχή. Το επόμενο είναι λίγα μέτρα πιο πάνω. Κι ένα άλλο πιο πέρα. Κι ακόμα ένα. Μετά ένα βελάκι. Μετά μια πορτοκαλί πινακίδα. Κι άλλο σημαδάκι… κι άλλο βελάκι… ξανά πινακίδα… Μοιάζει με «Κυνήγι του Θησαυρού». Ναι, έτσι είναι. Υπάρχει θησαυρός. Πολυτιμότατος, μάλιστα. Μια πολύωρη, χορταστική διαδρομή με τα πόδια μέσα στη φύση και την ιστορία της βορειοδυτικής Ικαρίας.

.

.

   
Από τη διαδρομή μέσα στον Εύδηλο

Από τον Εύδηλο μέχρι τη παραλία του Κάμπου η διαδρομή είναι «περίπατος». Ακολουθώντας τη σήμανση, θα οδηγηθούμε στη συνέχεια στα «Παλάτια», δηλ. στον αρχαίο οικισμό της Οινόης. Βαδίζοντας στο «αρχαιολογικό» μονοπάτι, σκαρφαλώνουμε στο λόφο. Φτάνουμε στο «Ωδείο» και μετά περνάμε από την άλλη πλευρά, στο Μουσείο και την Αγία Ειρήνη. Τώρα ήμαστε πια στην παλιά επίσημη στράτα για τη Πέρα Μεριά.

_
__(photo by Yann!s)

Η σήμανση οδηγεί στον πρώτο οικισμό, το «Κέρος» -τώρα πια μοιάζει συνοικία του Κάμπου. Κι εδώ αρχίζει η ανηφόρα. Να μην το ξεχνάμε. Πάμε για Ράχες που είναι μια ορεινή περιοχή.

   

 

Aπό τον Κάμπο για τη Πηγή

Ξαφνικά στη περιοχή «Κουντουριδιά» (δηλαδή, Χαρουπιά –μεγάλο δέντρο που υπάρχει ακόμα υπάρχει εκεί) και καθώς στα πόδια μας απλώνεται ολόκληρη η κοιλάδα του Κάμπου (άραγε κάποτε ήταν λιμάνι, όπως λένε;), βρισκόμαστε να βαδίζουμε σε μια καλοκτισμένη, πολύ φαρδιά πέτρινη «ρύμη». Είναι ένα έργο πολύ εντυπωσιακό -αληθινή «λεωφόρος» για τα μέτρα της εποχής. Λένε ότι την έφτιαξαν οι εξόριστοι με το μεράκι, το πάθος και τη διάθεση προσφοράς που τους διέκρινε. Σίγουρα πρόκειται για σπάνιο μνημείο αρχιτεκτονικής που το μόνο που θέλει για να φανεί, είναι να καθαριστεί από τη βλάστηση.

Στην Κουντουριδιά η ρύμη χωρίζεται. Αριστερά πηγαίνει για Μάραθο και για Φραντάτο. Μετά συνεχίζεται για το βουνό, στο δάσος του Ράντη κι ακόμα πιο πέρα. Όμως και να θέλαμε, δεν μπορούμε να πάμε από εκεί. Λίγο πιο πάνω η ρύμη είναι φραγμένη με συρματοπλέγματα –χωρίς ποριά! Το ξεχνάμε λοιπόν και στρίβουμε δεξιά. Επιμένοντας στο αρχικό σχέδιο, πάμε για την Πηγή. Διασχίζουμε πεζούλια με κήπους, ρυάκια και στέρνες που η ρύμη αριστοτεχνικά δρασκελίζει. Θαυμάζουμε σπάνια δέντρα, παλιά σπίτια, ένα λιοτρίβι. Καταλήγουμε στο παλιό καφενείο που τώρα είναι κλειστό. Στην αυλή του απολαμβάνουμε άπλετη, υπέροχη θέα στα βουνά: Αθέρας καιΚοσκινάς.

Το μοναστήρι της Θεοκτίστης είναι το τελευταίο «φυλάκιο πολιτισμού». Εδώ όσοι κουράστηκαν, μπορούν να πάρουν το δρόμο του γυρισμού. Γιατί απ’ αυτό το σημείο και πέρα αρχίζει η πραγματική περιπέτεια. Μπροστά στον πεζοπόρο ανοίγονται πλατιές παρθένες εκτάσεις, σχεδόν ακατοίκητες, με μόνο δάση και λαγκαδιές: Φείδος, Λίδι, Χαλικιάς, Κεραμωτό, Πλατέδων. Η διαδρομή «τρυπώνει» κυριολεκτικά διασχίζοντας με ασφάλεια συναρπαστικούς αγριότοπους (wilderness) κατά μήκος μιας ζώνης που (ως εκ θαύματος) δεν έχει υποστεί τις συνέπειες της ελεύθερης, ανεξέλεγκτης βόσκησης, ούτε υπάρχουν οικοδομές που πληγώνουν το τοπίο. Βλέπει κανείς μόνο το βαθύ σκούρο πράσινο, το σκληρό γκρίζο του βράχου και στο βάθος το απαλό θαλασσί του πελάγους. Που και που κάποιος κρυμμένος παλιός οικισμός, τρία-τέσσερα σπίτια μονάχα, ερείπια πια, ίσα που φαίνονται. Ο πεζοπόρος τα βλέπει. Φαντάζεται τον τρόπο ζωής των παλαιών Ικαριωτών. Αυτό γίνεται «επί ίσοις όροις». Όπως αυτός, έτσι κι εκείνοι δεν είχαν αυτοκίνητα. Βασίζονταν μόνο στα πόδια τους.

   

Aπό την Πηγή προς τις Ράχες

Έτσι πηγαίνουμε μέχρι να συναντήσουμε το χωριό «Λαψαχάδες» στις Ράχες. Από εκεί και μετά η διαδρομή ακολουθεί για πολλή ώρα έναν αγροτικό χωματόδρομο. Θα μας βγάλει στις παρυφές του φαραγγιού «Μύρσωνας» απέναντι από το χωριό «Άγιος Πολύκαρπος». Ο Μύρσωνας είναι το ποτάμι που καταλήγει στη Μεσαχτή. Εδώ πια έχουμε μπει στο δίκτυο των σηματοδοτημένων διαδρομών που έχουν αποτυπωθεί στο χάρτη «Γύρος των Ραχών με τα Πόδια» (έκδοση 2005). Αν έχουμε βαρεθεί το βουνό, παίρνουμε το «Μονοπάτι του Μύρσωνα» και μετά από δυο ώρες περίπου θα κάνουμε μπάνιο στη Μεσαχτή. Αν όμως όχι, στρίβουμε αριστερά και τραβάμε για τη Μονή Ευαγγελίστριας Μουντέ. Από εκεί –είτε απ’ τον δρόμο, είτε απ’ το «μονοπάτι με τις πατούσες»- ο Χριστός Ραχών απέχει μια ώρα περίπου. Είναι το τέρμα της διαδρομής. Αν σας πήρε λιγότερο από 7 ώρες για να την κάνετε, τότε ήσαστε έμπειρος οδοιπόρος με καλή φυσική κατάσταση και αντοχή. Συγχαρητήρια!

«Μονοπάτι των δύο μοναστηριών», «Μονοπάτι των Εξορίστων» και «Μονοπάτι των Ξωτικών», ονόμασαν αυτή τη πορεία διάφοροι πεζοπόροι, ξένοι κυρίως, που για πολλά χρόνια προσπαθούσαν να ανακαλύψουν. Εδώ κι εκεί διάφοροι σωροί από πέτρες και μισοσβησμένα σημαδάκια με χρώμα μαρτυρούν αυτές τις απόπειρες. Το κίνητρο τους ήταν πολύ λογικό. Αφού ο παραλιακός δρόμος Εύδηλος- Ράχες είναι σχετικά πρόσφατο έργο, ποια ήταν η παλιά «ημιονική οδός» μέσα από τα βουνά; Από ποιο δρόμο κατέβαιναν οι μαθητές των Ραχών για να πάνε στο Γυμνάσιο στον Εύδηλο;

 

 

  

Εκείνη η παλιά παραδοσιακή διαδρομή ξαναβρέθηκε κι ανοίχτηκε πάλι. Η αναζήτηση κράτησε ένα χρόνο περίπου. Άλλον ένα χρόνο κράτησε ο καθαρισμός (πριόνι, κλαδευτήρι), συν κάποιους μήνες για να γίνει η σηματοδότηση. Ίσως δεν είναι ακριβώς η «αυθεντική» παλιά διαδρομή, αφού σε πολλά σημεία πέρασαν από πάνω της δρόμοι και άλλα έκλεισαν και χάθηκαν μέσα στη βλάστηση. Έχοντας βρει διάφορα πλαϊνά μονοπάτια, έγινε ωστόσο μια αρκετά πιστή «προσομοίωση». Έχει μήκος πάνω από 15 χιλιόμετρα, όμως σε γενικές γραμμές δεν είναι δύσκολη διαδρομή. Το έδαφος είναι ομαλό χωρίς κουραστικές ανηφόρες, υπάρχουν πολλά νερά και τα δάση προσφέρουν πλούσια σκιά.

  Αυτός είναι ο Γύρος των Ραχών με τα Πόδια -2005.
Κάντε κλικ εδώ για να δείτε ένα πρόχειρο χάρτη της νέας διαδρομής Εύδηλος-Ράχες.

Μαζί με άλλες διαδρομές που ανοίχτηκαν πρόσφατα, η διαδρομή Εύδηλος-Ράχες θα περιλαμβάνεται στον χάρτη του αυτοχρηματοδοτούμενου οικοτουριστικού προγράμματος «Γύρος των Ραχών με τα Πόδια», το οποίο φυσικά στο εξής δεν θα λέγεται έτσι. Παρουσιάζοντας ανοιχτές, σηματοδοτημένες διαδρομές από τον Εύδηλο μέχρι το Καρκινάγρι, ο νέος χάρτης θα φέρει τον τίτλο «Οδοιπορικές Διαδρομές στη Δυτική Ικαρία».

Να ‘μαστε καλά, να τις κάνουμε όλες.

Άγγελος Καλοκαιρινός
(φωτ. Ελένη Ικάνου, δικές μου και άλλων φίλων)
Ιούνιος 2007

Comments

(8 total)

• 
• Eleni

Τρελαινομαι να κανω χατηρια στον Αγγελο! Μου το στειλε και το ανεβασα. Το θελουν λεει για να το τυπωσουν στο περιοδικακι του Δημου Ευδηλου, «Ευδηλα Νεα». Ελπιζω να μπει κι ετσι αυτη η απιστευτη δουλεια να γινει γνωστη. Αργοτερα θα γράψω κι εγω τη δικη μου εκδοχη. Some time later I will write my own version of this hiking route in English. I will let free myself to be very personal -wildly subjective, utterly mad! This unbelievable hike calls for such attitude. After all it was me who discovered it!

Sunday June 10, 2007 – 12:30pm (PDT)

• 
• egotoagrimi

Θέλει μόνο να έχει μια λίμνη κάπου στη μέση της διαδρομής για να κάνουμε βουτιές για φρεσκάρισμα. Να πάρουμε το γάδαρο και τσιμέντα και να πάμε να φτιάξουμε μία; Ιδρώνεις πολύ σ’ αυτή τη διαδρομή. Εγώ πηγαίνω γρήγορα και πάντα βρίσκω νερό και ξεφουντώνω. Οι άλλοι όμως;

Tuesday June 12, 2007 – 12:11pm (EEST)

• 
• AKK

Ελένη : ❤
Νανά : χωρίς ρούχα !! 🙄

Tuesday June 12, 2007 – 10:41pm (EEST)

• 
• Eleni

Δεν είναι τουριστική φάση αυτά τα πράγματα. Πάμε λίγο πιο μπροστά, αλλά κατά βάση δουλεύουμε με τη «κοινότητα». Άμα η κοινότητα δεν θέλει, δεν γίνεται και δεν πρέπει να γίνεται τίποτα. Όμως η Ικαρία (σαν κοινότητα -ιδίως οι νέοι) άμα ξέρει και θέλει, μπορεί να κάνει τεράστια βήματα. Ακόμα και να κάνει το χατήρι της Νανάς 😉

Wednesday June 13, 2007 – 12:43pm (PDT)

• 
• AKK

Είχα σκεφτεί κάτι να πω. Αλλά τι να πω; Τα ‘πες όλα, Ελένη…

Thursday June 14, 2007 – 10:40am (EEST)

• 
• Eleni

Ναι ηταν μια στιγμη μεγαλης εμπνευσης

Monday June 18, 2007 – 12:36pm (PDT)

• Yann!s
• Offline

Εχω πάει στην Ικαρία 3-4 φορές. Πάντα κολάω στα παράλια. Αλλά μία τουλάχιστον βόλτα θα ήθελα να την κάνω. Ν’ ακολουθήσω αυτά τα σημάδια και όπου με βγάλουν. Μετά όμως θα πάω να ξαναβαφτιστώ στα αγαπημένα μου νερά. Ευχαριστώ Λενιώ, Αγγελε χάρηκα που σας γνώρισα κι από κοντά.

Monday October 8, 2007 – 03:07am (EEST)

• 
• Eleni

Αυτα τα σημαδια θα σε βγαλουν ξανα πισω… στη θαλασσα!
Αυτη ειναι η μαγεια σε ενα βουνο στη μεση του αιγαιου. Εκτιμας τη θαλασσα καλυτερα ετσι!

Saturday October 13, 2007 – 12:52pm (PDT)

---